ملاقات با گیلگمش در کوچههای تهران
«از کورهراه تا شاهراه» شعار نشریهای در حوزهی گردشگری است که چه در ظاهر و چه در محتوا در پی تحقق رویاهایی هستند که دنیای سفر و گردشگری عمیقا به آن نیازمند است. در یک صبح تابستانی مهمان دفتر نشریهی «گیلگمش» بودیم تا در کنار نویسندگان این نشریه گفتگویی دربارهی روند صنعت گردشگری داشته باشیم.
گیلگمش نام یک قهرمان افسانهای است که داستان او به هزارهی سوم پیش از میلاد میرسد. داستانی که از دوازده مرحلهی سفر پادشاهی بهنام گیلگمش میگوید که در پی یافتن گیاهی برای جاودانگی است. سیر قصهی گیلگمش درواقع روایتی از چگونگی تکامل انسان است. آنچه گیلگمش در این سفر میآموزد و به خواننده یاد میدهد تبدیل به منبع الهامی شد تا کسانی که عاشق سفر و نوشتن بودند را دور هم جمع کند و باعث انتشار نشریهای در حوزهی گردشگری شود. نشریهی گیلگمش با حمایت و نظارت «کانون انجمنهای صنفی راهنمایان گردشگری سراسر کشور» در سال 1394 کارش را آغاز کرد و تا به امروز پنج شمارهی فارسی و یک شمارهی انگلیسی از این نشریه به دست دوستاران طبیعت و فرهنگ ایران رسیده است.
اشتراکی بهنام گردشگری
دراولین روز مرداد ماه نشریهی گیلگمش تصمیم گرفت یک دورهمی را در دفتر خود ترتیب دهید. تا هم کسانی که دوست دارند با اعضای تحریریه نشریه دیدار کنند فرصتی برای این موضوع داشته باشند و هم خانواده گیلگمش با دوستان و خوانندههای خود بیشتر آشنا شوند. نکتهی مهم دیگر این رویداد حضور آقای آرش نورآقایی بود. نورآقایی که از چهرههای آشنا در صنعت گردشگری و راهنمایان کشور هستند، در نشریهی گیلگمش به عنوان اعضای سیاستگذاری نشریه و یکی از سردبیران فعالیت میکند.
سابقهی آشنایی همورا با آرش نورآقایی به همایش روز جهانی زمین پاک در دوم اردیبهشت سال 1393 بازمیگردد. همایشی که به همت شرکت همورا و شرکت آوای ارسباران در سازمان میراث فرهنگی برگزار شد. در آن همایش آقای نورآقایی یکی از سخنرانان بودند و به ایراد سخنرانی با موضوع «راهنمایان سفر در عصر دانش محوری» پرداختند.
برای رفتن به این دورهمی در صبحی گرم به سمت یکی از خیابانهای قدیمی تهران بهنام شادمان میرفتیم. خیابانی که پیشینهی ساخت آن به سال 1335 هجری شمسی میرسد و ساکنان اولیهی آن عمدتا با همدیگر آشنا و فامیل بودند. شاید انتخاب دفتری برای گیلگمش اتفاقی بوده اما صمیمیت و سادگی محلهای که انتخاب شده است، بسیار مناسب بهنظر میرسد. در میانهی کوچهای بنبست به ساختمانی با آجرهای قرمز رسیدیم که دفتر نشریهی گیلگمش در آن بود. وقتی وارد دفتر شدیم، دوستانی خوشرو و صمیمی به استقبالمان آمدند. کسانی که اگرچه در ابتدا نامشان را نمیدانستیم اما فصل مشترکهایی چون علاقهمندی به حوزهی گردشگری و آشنایی با پیج و خمهای این صنعت را با همدیگر داشتیم.
فصلنامهی گردشگری گیلگمش
کمی بعد با چند نویسندهی نشریه که بعضیهایشان از شهرهای دیگر آمده بودند آشنا شدیم. بخشی از فرآیند تولید نشریه را از نزدیک دیدیم و بعد از گپی کوتاه با راهنمایی دوستان به سمت حیاط زیبای نشریه رفتیم.
سایهی درختانی بلند وکهنسال حیاط را پوشانده بودند. باغچهی باصفایی با یک حوض زیبا و گلهایی رنگارنگ هم به زیبایی آنجا اضافه کرده بود. تختهایی برای نشستن و یک سماور با چایی تازهدم تکمیل کنندهی حال و هوای خوب حیاط بود. کمی بعد از مهمانان با شربتهای خنک زعفرانی پذیرایی شد و گفتگوها پیرامون محتواهای تولید شده در صنعت گردشگری ادامه پیدا کرد.
داستان تلاشهایی برای روزهای بهتر
اعضای نشریه از روزهای آغازین کارشان گفتند و روزهایی که تا به امروز آنرا تجربه کردهاند. فراز و نشیبهایی که داشتهاند و امیدهایی که همراه با تیمشان در صدد دستیابی به آن هستند. اینکه گیلگمش چگونه توانسته دوستانش را از سرتاسر ایران پیدا کند و حالا هم با نشر شمارهای به زبان انگلیسی مردمی در سرزمینهای دور را با صنعت توریسم در ایران آشنا میکند. ما هم از همورا و بخشی از ساختار گردشگری گفتیم که به بازار دیجیتال مارکتینگ رسیده است. از نقش و اثر تولید محتوا، وبسایتها و قدرت سئو در آشنا کردن مردم با صنعت گردشگری و شکلهای جدیدی از آن که درحال شکلگیری و تکامل است. برای ما باعث خرسندی بود وقتی که فهمیدیم در یکی از شمارههای گیلگمش هم به نفش و اثر دنیای دیجیتال در توسعهی گردشگری پرداخته شده است. شمارهای که از جدیدترین اپلیکیشنها میگوید و قدرت اینترنت را بر دنیای بازاریابی و کسبوکارهای گردشگری تایید میکند. این رویکرد گیلگمش که نشریهای پویا و بهروز در صنعت توریسم است، نشان میدهد که آیندهی کسب و کارهای گردشگری به سمت روزهایی تنیده با دنیای وب، دیجیتال مارکتینگ و قدرتمند شدن وبسایتهای گردشگری پیش میرود. در این جمع دغدغهی مشترکی که «توسعه و ترویج گردشگری» بود بحث و گفتگوها را شکل میداد.
با گرفتن چند عکس یادگاری دیگر زمان رفتن فرا رسید. فرمهایی را برای دریافت اخبار و رویدادهای گیلگمش پر کردیم و در آخر چند شماره از نشریه را هم تهیه کردیم.
آرزوی هموراییها برای نشریهی گیلگمش و تمام کسانی که در صنعت گردشگری با اندیشهی آبادانی و روزهای بهتر در تلاشند، نیکبختی و سعادت است. امیدواریم بنای گردشگری ایران با یاری تمام دوستدارانش همواره رفیع و سربلند باشد.
این مطلب توسط تیم محتوای همورا گردآوری و تهیه شده است.
انتشار مطالب فوق تنها با ذکر مرجع به همراه لینک وبسایت همورا مجاز میباشد.
لطفا به حقوق هم احترام بگذاریم.